Δημοσιεύθηκε στην Ιστοσελίδα economico.gr

«Αποδεχόμαστε την ιστορική πρόκληση και την ευρωπαϊκή μας μοίρα, διατηρώντας, όμως, την εθνική μας ταυτότητα. Γιατί εμπιστευόμαστε και την Ευρώπη, και την Ελλάδα», είχε πει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, κατά την υπογραφή της συμφωνίας προσχώρησης στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Σήμερα, ακριβώς σαράντα χρόνια μετά, την παραμονή των Ευρωεκλογών, καθώς γιορτάζουμε την ημέρα της Ευρώπης, έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι.

Πώς θα ήταν η πατρίδα μας χωρίς την Ευρωπαϊκή Ένωση;

Το ερώτημα είναι ρητορικό, ούτε ο χρόνος γυρνά πίσω, ούτε οι συνθήκες θα ήταν οι ίδιες, για να τοποθετηθούμε. Είναι όμως και ουσιαστικό, για να καταλάβουμε την σημασία της συμμετοχής της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Πρώτα από όλα,η δυνατότητα συμμετοχής στη μεγαλύτερη οικονομική και πολιτική δύναμη της εποχής μας, σημαίνει αυτονόητα ενίσχυση της δικής μας γεωπολιτικής θέσης. Η προνομιακή μας θέση στο σταυροδρόμι εμπορικών δρόμων και πολιτισμών, δεν είναι χωρίς κινδύνους: η Τουρκία είναι ο πιο προφανής, αλλά όχι πολύ παλαιότερα, τα Βαλκάνια ήταν επίσης πηγή αστάθειας. Η Ελλάδα μπόρεσε να παίξει ηγετικό ρόλο στην γειτονιά της, συμβάλλοντας στον εκδημοκρατισμό και την Ευρωπαϊκή πορεία των Βαλκανίων, απολαμβάνοντας παράλληλα την στήριξη των εταίρων, ενισχύοντας έτσι την σταθερότητα στην περιοχή και καθιστάμενη από τις μεγαλύτερες εμπορικές και επενδυτικές δυνάμεις στην περιοχή.

Επίσης, η Ελλάδα έχει ωφεληθεί σημαντικά από τη θέσπιση σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, πολιτικών προστασίας του περιβάλλοντος και αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, αλλά και την οικονομική στήριξη που είχαμε για αυτό. Από τη συλλογή και επεξεργασία των απορριμμάτων και την πολιτική προστασία που τώρα αναπτύσσεται για την παροχή Ευρωπαϊκής βοήθειας σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών (όπως στην Μάνδρα και στο Μάτι), πηγαίνοντας στις περιοχές NATURA και την προστασία της βιοποικιλότητας, την «γαλάζια ανάπτυξη» (οικονομία της θάλασσας) και το μετριασμό των επιπτώσεων του φαινομένου του θερμοκηπίου και της διάβρωσης των ακτών, η Ελλάδα έχει εφαρμόσει -όχι χωρίς δυσκολίες- περιβαλλοντικές πολιτικές που ωφελούν πρώτα από όλα εμάς τους πολίτες.