Φέτος το καλοκαίρι, όπως κάθε χρόνο, Έλληνες που μένουν και εργάζονται στο εξωτερικό, έρχονται στην Ελλάδα για διακοπές και μετά το 15αύγουστο ετοιμάζονται να αναχωρήσουν ξανά. Προφανώς και δεν θέλουν να αφήσουν ξανά την πατρίδα τους, αλλά η έλλειψη θέσεων εργασίας υψηλών αμοιβών και προδιαγραφών, αναγκαστικά τους οδηγεί μαζί με τις οικογένειές τους, κυρίως στην Ευρώπη, όπου εργάζονται. Περίπου 500.000 συμπατριώτες μας, καλά εκπαιδευμένοι, με ικανότητες και γνώσεις, έχουν αφήσει την πατρίδα μας τα τελευταία 10 χρόνια της κρίσης και διαπρέπουν σε χώρες του εξωτερικού.
Μπορεί να αναστραφεί αυτή η κατάσταση; Φυσικά. Όχι μόνο μπορεί, αλλά είναι αναγκαίο να γίνει, κάτι σαν απαραίτητη προϋπόθεση. Γιατί η επανεκκίνηση της οικονομίας με νέες επενδύσεις δεν απαιτεί μόνο κεφάλαια, αλλά και ανθρώπινο κεφάλαιο. Οι επενδύσεις που μπορεί και πρέπει να επιδιώξει να προσελκύσει η χώρα, είναι αυτές που θα παράξουν προϊόντα και υπηρεσίες υψηλής προστιθέμενης, που μέσα σε αυτές θα είναι ενσωματωμένη η γνώση, η τεχνογνωσία, η καινοτομία του ανθρώπινου δυναμικού.
Υπάρχουν κλάδοι που σήμερα αυτό μπορούν να το πετύχουν.
Αρχικά η ενέργεια, όπου η χώρα σταδιακά πρέπει να περάσει σε νέες πράσινες μορφές ενέργειας με χαμηλό ως μηδενικό αποτύπωμα διοξειδίου του άνθρακα. Επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, σε δίκτυα μεταφοράς ενέργειας, σε νέες τεχνολογίες στον ενεργειακό χώρο.
Επενδύσεις στον τουρισμό, που η χώρα έχει συγκριτικό πλεονέκτημα, που αποτελεί τη μεγάλη βιομηχανία μας. Η αύξηση της τουριστικής περιόδου, νέα τουριστικά προϊόντα, οι εναλλακτικές μορφές τουρισμού, που η χώρα μας ευτυχώς έχει όλες τις προϋποθέσεις να αναπτύξει, θα συμβάλλουν στην αύξηση της τουριστικής περιόδου και κυρίως στην αύξηση κατανάλωσης ανά ημέρα διαμονής στη χώρα. Κατανάλωση που αν μπορέσουμε και τη διοχετεύσουμε σε ελληνική παραγωγή, τότε θα έχουμε κάνει ένα ουσιαστικό αναπτυξιακό βήμα.
Επενδύσεις στη μεταποίηση. Στην ελληνική βιομηχανία υπάρχει υστέρηση επενδύσεων, στοιχείο που οδηγεί σε μειωμένη παραγωγικότητα. Με τα επιπλέον γραφειοκρατικά και φορολογικά βάση, καθώς και το υψηλό κόστος ενέργειας εξαιτίας του κρατισμού της ΔΕΗ, η ελληνική βιομηχανία υστερεί σημαντικά σε ανταγωνιστικότητα. Αν όμως όλα αυτά εξορθολογικοποιηθούν και υπάρξουν νέες επενδύσεις σε σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό, τότε η βιομηχανία μας θα πετύχει πολύ καλύτερα επίπεδα εξαγωγών και παράλληλα θα αντικαταστήσει εισαγωγές σε προϊόντα που σήμερα δεν μπορεί να είναι ανταγωνιστική.
Επενδύσεις φυσικά και στη διαχείριση των απορριμμάτων. Τα χαμηλά ποσοστά που έχουμε την ανακύκλωση και στην ανάκτηση και το χάσμα που υπάρχει στην ταφή απορριμμάτων που σήμερα είναι 82%, ενώ το ποσοστό αυτό τα επόμενα χρόνια πρέπει να μειωθεί κάτω από το 25%, μας αναγκάζουν να προχωρήσουν στο χώρο αυτό οι αναγκαίες επενδύσεις. Επενδύσεις χωρίς όμως αγκυλώσεις στη μορφή χρηματοδότησης και στις τεχνολογίες. Τραγικό επίσης το γεγονός ότι για βιομηχανικά απόβλητα, αλλά και για επικίνδυνα απόβλητα, κάνουμε εισαγωγή υπηρεσιών διαχείρισης από το εξωτερικό! Ακόμα τραγικότερη η χαμηλή απορροφητικότητα του ΕΣΠΑ στον τομέα αυτό.
Τέλος επενδύσεις σε εταιρίες τεχνολογίας και βιοτεχνολογίας, είναι προνομιακός χώρος για τη χώρα μας. Το άριστα εκπαιδευμένο προσωπικό που διαθέτουμε και δυστυχώς σήμερα διαπρέπει στο εξωτερικό, το καλό κλίμα της χώρας, η γεωγραφική της θέση, αποτελούν ισχυρό υπόβαθρο για την ανάπτυξη στην Ελλάδα επιχειρήσεων που θα επενδύσουν σοβαρά σε αυτούς τους τομείς.
Όλα αυτά προφανώς θέλουν σχέδιο. Θέλουν σοβαρότητα και βούληση να παταχθεί ο κρατισμός και η νοοτροπία του, που εμποδίζουν όλα αυτά τα χρόνια την ανάπτυξη. Η Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, έχει τη βούληση να το κάνει. Τα πρώτα της βήματα το φωνάζουν. Μειώσεις φόρων στις επιχειρήσεις, στόχος να ανοίξει σοβαρά η αγορά ενέργειας, αφού πρώτα αντιμετωπιστεί η βόμβα της ΔΕΗ, μείωση γραφειοκρατίας, επιτάχυνση των διαδικασιών στο ελληνικό, αλλά και η απολύτως αναγκαία κατάργηση του «ασύλου της παραβατικότητας» που εμποδίζει την ανάπτυξη της γνώσης στα ελληνικά πανεπιστήμια και τη διασύνδεσή της με την επιχειρηματικότητα και την παραγωγή.
Τολμώ να κάνω μια πρόβλεψη. Του χρόνου του καλοκαίρι, μετά το 15αύγουστο, λιγότεροι, από ότι φέτος, συμπατριώτες μας θα φύγουν για να δουλέψουν στο εξωτερικό. Αρκετοί μέχρι τότε, θα έχουν επιστρέψει και θα εργάζονται στην Ελλάδα σε καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας και βοηθώντας έτσι τη σοβαρή προσπάθεια ανόρθωσης της χώρας μας.